woensdag 14 oktober 2009
Doe maar normaal, dan doe je al paranormaal genoeg...
12:55 | 
Dankzij
De Republiek
De afgelopen maanden en weken, ben ik met een ontwikkeling van mezelf bezig. Ik ben mezelf beter aan het leren kennen en ben opener gaan staan voor mogelijkheden. Deze ontwikkeling heeft mij ook in contact gebracht met zaken die door de meesten van ons als paranormaal wordt gezien. Maar wat is nou paranormaal?
Dit is de definitie die aan het woord over het algemeen wordt gegeven. Maar klopt dit wel?
Als je het mij vraagt, klopt het maar deels. Inderdaad paranormale gebeurtenissen zijn gebeurtenissen die niet op de gangbare wetenschappelijke manier verklaard kunnen worden. Maar is het dan ook naast of voorbij normaal, zoals de bovenstaande definitie zegt? Ik zeg persoonlijk van niet, het is misschien niet normaal volgens onze collectieve natuurwetten of wetenschappelijke regels. Maar is het dan ook niet-natuurlijk of betekent het gewoon simpel dat we het nog niet kunnen verklaren?
Kijk maar naar een fenomeen als geesten...
Is dit onnatuurlijk, het is energie waar iets mee gebeurt toch en is energie niet een natuurlijk iets? Wat het voor ons onnatuurlijk maakt is het uitblijven van begrip, over hoe en waarom dit proces plaatsvindt. Dus is het bovennatuurlijk of is onze perceptie en kennis van de natuur niet gewoon erg beperkt? Zelf ga ik dus uit van het tweede. Geesten en andere onverklaarbare fenomenen zijn net zo natuurlijk als de zon, de wind, water, aarde en de mens zelf. Alleen weten wij niet hoe deze fenomenen tot stand komen en waarom, dat maakt het in onze ogen paranormaal of bovennatuurlijk. Want denk nou eens goed na, kan iets boven de natuur zijn? Dan heb ik het niet over de Veluwe of zo, maar over natuurlijk als in het alles omvattende. Paranormaal en normaal zijn dus meningen, collectieve en individuele meningen. Want wat is nou natuurlijk? Hoe weet je dat iets niet in de alles omvattende natuur thuishoort en dus afkomstig is van iets wat los staat van de natuur of daar ver boven staat? Is het niet gewoon onderdeel van de natuur, alleen wij begrijpen het op dat moment niet?
Zoals ik in het begin zei, ben ik bezig met mijzelf te ontwikkelen en te groeien als mens. Vooral op spiritueel gebied ben ik gegroeid, ik heb bijvoorbeeld geleerd om meer naar mijn gevoel te luisteren en niet alleen uitgaan van wat mijn verstand zegt. Het is echter niet zo dat ik nu alleen maar naar mijn gevoel luister. Ik probeer een balans te vinden tussen beide. Ik dans dus niet om de mei-paal heen en loop in een druïde gewaad over straat of doe andere "zweverige"dingen. Ik ben nog gewoon mezelf, alleen staan er nu meer deuren open in mijn geest. Hoe vaag de laatste zin ook klinkt, zo zit het gewoon. De deuren in mijn geest, waren een groot deel van mijn leven gesloten. Dit kwam door wat we noemen "gezond verstand".
Een "normaal" persoon houdt zich niet bezig met rare paranormale zaken. Dat hoort gewoon niet zo toch? Is dit niet wat ons 9 van de 10 keer door onze strot wordt gedrukt? Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg? Is dat niet de nationale Nederlandse lijfspreuk? Maar wat is dan normaal, wie bepaalt dat?
Wat voor mij normaal is, kan voor iemand anders compleet het tegenovergestelde zijn. Normaal is niet meer dan een collectieve mening. Een mening die ons opgelegd wordt door de maatschappij en onze omgeving. Normaal is wat anderen je vertellen dat het is. Maar is dat wel normaal? Dat je omgeving je beïnvloedt en dat de mensen om je heen je informatie meegeven is één ding. Maar dat anderen beslissen wat wij als normaal moeten zien is toch niets minder dan overheersing en hersenspoeling?
We roepen allemaal dat we vrij willen zijn en ons eigen persoon willen worden. Maar te gelijke tijd, laten we ons door alles en iedereen kneden en manipuleren. Diegene die zich hier tegen verzetten of er niet in mee willen gaan, maken we belachelijk, vallen we aan of stoppen ze weg. Is dat normaal?
Is het normaal dat we mensen pijn doen, op zowel fysieke als geestelijke en emotionele vlakken, omdat zij niet "normaal" zijn? Omdat ze niet volgens onze collectief opgelegde norm leven?
Als ik de volgende vraag stel, dan weet ik dat iedereen zal zeggen "Nee Natuurlijk niet!"
"Zou jij het leuk vinden als iemand je huis binnen kwam en jou en je familie ging vertellen hoe je moet leven, denken en voelen?" Iedereen zegt nu nee toch? Maar waarom doen we het dan wel met z'n allen bij anderen en onszelf doen op maatschappelijk niveau. Jij weet toch wat goed voor je is en hoe je behandeld wilt worden? Waarom moet iemand dat dan voor je gaan beslissen?
Nu hoor ik mensen roepen "Ja maar regels en wetten zijn nodig om orde te handhaven!" Dat is waar, maar daar heb ik het ook niet over. Ik heb het hier over de ongeschreven maatschappelijke regels over hoe iemand hoort te zijn en te doen om normaal te zijn. Ik heb het dus niet over zaken als moord, diefstal etc. Ik heb het over wat je wel en niet mag dragen, wat je wel en niet mag denken en hoe jij je wel of niet dient te gedragen. Je hoort vaak "Je kan niet zomaar gaan doen waar je zin in hebt" maar zolang je niemand er mee pijn doet, of het tekenkosten van iemand doet, wat is dan het probleem? Zolang jij, zowel je gevoel als verstand in balans gebruikt en niet vooruit wilt komen ten koste van anderen, snap ik niet waarom het zo'n probleem is.
Gevoel en verstand, dat is ook weer zo'n dualistisch muntstuk Je hebt beide nodig, zowel gevoel als verstand, en je dient ze beide evenredig te bezitten in mijn ogen. Maar in de praktijk blijkt dit toch anders te verlopen voor de meesten van ons. Ik hoor veel mensen zeggen dat je vooral naar je gevoel moet luisteren, omdat dit de enige echte waarheid is. Ben ik het totaal niet mee eens. Je gevoel is maar één kant van die waarheid, de andere kant is verstand. Zonder de ene is de waarheid nooit compleet. Je gevoel is emotie en is over het algemeen een gevolg van een gebeurtenis of situatie. Het wordt dus door externe factoren beïnvloed, vaak ook door factoren die je zelf in eerste instantie niet eens waarneemt. Hoe kan je daar dan volledig op vertrouwen? Ons is naast gevoel ook verstand gegeven, maak daar dan ook gebruik van.
Door emoties te negeren, sluit een mens zich af en beperkt men zichzelf. Door je verstand te negeren en puur op gevoel af te gaan zorgt men ervoor dat er geen orde is in zichzelf en zet men zich wagenwijd open voor invloeden van buiten af. Gevoel en verstand dienen hand in hand te gaan, om samen voor een evenwicht te zorgen. Zoals het hoort te zijn in de natuur. Overal waar we kijken zien we een natuurlijke evenwicht, die bestaat uit verschillende extremen tegenover elkaar. Zwart en Wit, positief en negatief, warm en koud, nat en droog, dag en nacht. Een vergelijkbaar balans dienen wij in onszelf te creëren. Dat doe je dus niet, door je te focussen op één van de twee kanten van de munt. Je moet beide kanten erkennen, er van leren en accepteren. Als je goed wilt zijn, moet je eerst weten wat slecht is. Sommigen weten dit al al van nature en anderen moeten eerst beide meemaken voor ze het begrijpen. Het gaat er om, dat je alle kanten onder ogen moet zien om heel te zijn en blijven.
Paranormaal of paranormaliteit staat voor verschijnselen, waarnemingen, wetenschappen of vermogens die niet wetenschappelijk kunnen worden verklaard(het voorvoegsel para betekent 'naast' of 'voorbij')
Bron: Wikipedia
Dit is de definitie die aan het woord over het algemeen wordt gegeven. Maar klopt dit wel?
Als je het mij vraagt, klopt het maar deels. Inderdaad paranormale gebeurtenissen zijn gebeurtenissen die niet op de gangbare wetenschappelijke manier verklaard kunnen worden. Maar is het dan ook naast of voorbij normaal, zoals de bovenstaande definitie zegt? Ik zeg persoonlijk van niet, het is misschien niet normaal volgens onze collectieve natuurwetten of wetenschappelijke regels. Maar is het dan ook niet-natuurlijk of betekent het gewoon simpel dat we het nog niet kunnen verklaren?
Kijk maar naar een fenomeen als geesten...
Is dit onnatuurlijk, het is energie waar iets mee gebeurt toch en is energie niet een natuurlijk iets? Wat het voor ons onnatuurlijk maakt is het uitblijven van begrip, over hoe en waarom dit proces plaatsvindt. Dus is het bovennatuurlijk of is onze perceptie en kennis van de natuur niet gewoon erg beperkt? Zelf ga ik dus uit van het tweede. Geesten en andere onverklaarbare fenomenen zijn net zo natuurlijk als de zon, de wind, water, aarde en de mens zelf. Alleen weten wij niet hoe deze fenomenen tot stand komen en waarom, dat maakt het in onze ogen paranormaal of bovennatuurlijk. Want denk nou eens goed na, kan iets boven de natuur zijn? Dan heb ik het niet over de Veluwe of zo, maar over natuurlijk als in het alles omvattende. Paranormaal en normaal zijn dus meningen, collectieve en individuele meningen. Want wat is nou natuurlijk? Hoe weet je dat iets niet in de alles omvattende natuur thuishoort en dus afkomstig is van iets wat los staat van de natuur of daar ver boven staat? Is het niet gewoon onderdeel van de natuur, alleen wij begrijpen het op dat moment niet?
Zoals ik in het begin zei, ben ik bezig met mijzelf te ontwikkelen en te groeien als mens. Vooral op spiritueel gebied ben ik gegroeid, ik heb bijvoorbeeld geleerd om meer naar mijn gevoel te luisteren en niet alleen uitgaan van wat mijn verstand zegt. Het is echter niet zo dat ik nu alleen maar naar mijn gevoel luister. Ik probeer een balans te vinden tussen beide. Ik dans dus niet om de mei-paal heen en loop in een druïde gewaad over straat of doe andere "zweverige"dingen. Ik ben nog gewoon mezelf, alleen staan er nu meer deuren open in mijn geest. Hoe vaag de laatste zin ook klinkt, zo zit het gewoon. De deuren in mijn geest, waren een groot deel van mijn leven gesloten. Dit kwam door wat we noemen "gezond verstand".
Een "normaal" persoon houdt zich niet bezig met rare paranormale zaken. Dat hoort gewoon niet zo toch? Is dit niet wat ons 9 van de 10 keer door onze strot wordt gedrukt? Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg? Is dat niet de nationale Nederlandse lijfspreuk? Maar wat is dan normaal, wie bepaalt dat?
Wat voor mij normaal is, kan voor iemand anders compleet het tegenovergestelde zijn. Normaal is niet meer dan een collectieve mening. Een mening die ons opgelegd wordt door de maatschappij en onze omgeving. Normaal is wat anderen je vertellen dat het is. Maar is dat wel normaal? Dat je omgeving je beïnvloedt en dat de mensen om je heen je informatie meegeven is één ding. Maar dat anderen beslissen wat wij als normaal moeten zien is toch niets minder dan overheersing en hersenspoeling?
We roepen allemaal dat we vrij willen zijn en ons eigen persoon willen worden. Maar te gelijke tijd, laten we ons door alles en iedereen kneden en manipuleren. Diegene die zich hier tegen verzetten of er niet in mee willen gaan, maken we belachelijk, vallen we aan of stoppen ze weg. Is dat normaal?
Is het normaal dat we mensen pijn doen, op zowel fysieke als geestelijke en emotionele vlakken, omdat zij niet "normaal" zijn? Omdat ze niet volgens onze collectief opgelegde norm leven?
Als ik de volgende vraag stel, dan weet ik dat iedereen zal zeggen "Nee Natuurlijk niet!"
"Zou jij het leuk vinden als iemand je huis binnen kwam en jou en je familie ging vertellen hoe je moet leven, denken en voelen?" Iedereen zegt nu nee toch? Maar waarom doen we het dan wel met z'n allen bij anderen en onszelf doen op maatschappelijk niveau. Jij weet toch wat goed voor je is en hoe je behandeld wilt worden? Waarom moet iemand dat dan voor je gaan beslissen?
Nu hoor ik mensen roepen "Ja maar regels en wetten zijn nodig om orde te handhaven!" Dat is waar, maar daar heb ik het ook niet over. Ik heb het hier over de ongeschreven maatschappelijke regels over hoe iemand hoort te zijn en te doen om normaal te zijn. Ik heb het dus niet over zaken als moord, diefstal etc. Ik heb het over wat je wel en niet mag dragen, wat je wel en niet mag denken en hoe jij je wel of niet dient te gedragen. Je hoort vaak "Je kan niet zomaar gaan doen waar je zin in hebt" maar zolang je niemand er mee pijn doet, of het tekenkosten van iemand doet, wat is dan het probleem? Zolang jij, zowel je gevoel als verstand in balans gebruikt en niet vooruit wilt komen ten koste van anderen, snap ik niet waarom het zo'n probleem is.
Gevoel en verstand, dat is ook weer zo'n dualistisch muntstuk Je hebt beide nodig, zowel gevoel als verstand, en je dient ze beide evenredig te bezitten in mijn ogen. Maar in de praktijk blijkt dit toch anders te verlopen voor de meesten van ons. Ik hoor veel mensen zeggen dat je vooral naar je gevoel moet luisteren, omdat dit de enige echte waarheid is. Ben ik het totaal niet mee eens. Je gevoel is maar één kant van die waarheid, de andere kant is verstand. Zonder de ene is de waarheid nooit compleet. Je gevoel is emotie en is over het algemeen een gevolg van een gebeurtenis of situatie. Het wordt dus door externe factoren beïnvloed, vaak ook door factoren die je zelf in eerste instantie niet eens waarneemt. Hoe kan je daar dan volledig op vertrouwen? Ons is naast gevoel ook verstand gegeven, maak daar dan ook gebruik van.
Ik ben er van overtuigd dat dit één van de hoofdredenen is waarom we in de huidige situatie zitten. Door onze gevoelens of verstand te negeren zorgen we er alleen maar voor dat we op den duur zo vervreemden van onszelf en ons zelf. Waardoor we nooit echt volledig zijn. (Ying en Yang) Als je iets niet of nauwelijks gebruikt, krijg je er ook geen ervaring in en zonder die ervaring worden we overrompeld door onbegrip jegens de situatie. Wat weer de nodige problemen veroorzaakt, of kan veroorzaken. Er moet een balans zijn, alleen dan kan een mens goed functioneren in mijn ogen.
Door emoties te negeren, sluit een mens zich af en beperkt men zichzelf. Door je verstand te negeren en puur op gevoel af te gaan zorgt men ervoor dat er geen orde is in zichzelf en zet men zich wagenwijd open voor invloeden van buiten af. Gevoel en verstand dienen hand in hand te gaan, om samen voor een evenwicht te zorgen. Zoals het hoort te zijn in de natuur. Overal waar we kijken zien we een natuurlijke evenwicht, die bestaat uit verschillende extremen tegenover elkaar. Zwart en Wit, positief en negatief, warm en koud, nat en droog, dag en nacht. Een vergelijkbaar balans dienen wij in onszelf te creëren. Dat doe je dus niet, door je te focussen op één van de twee kanten van de munt. Je moet beide kanten erkennen, er van leren en accepteren. Als je goed wilt zijn, moet je eerst weten wat slecht is. Sommigen weten dit al al van nature en anderen moeten eerst beide meemaken voor ze het begrijpen. Het gaat er om, dat je alle kanten onder ogen moet zien om heel te zijn en blijven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De Subjectieve Tweet!
.png){kind=logo}
De Subjectieve Hyves
Voeg ons toe op Hyves!
Theo Hooyer Woonbiologie
Argusoogradio.org
American Freedom Radio
Vrije omroep
.gif)
www.vrijheidsparade.nl
De Subjectieve Waarheid
- De Republiek
- Krediet crisis? Klimaat verandering? Oorlog? Revolutie? Is er niets anders tegenwoordig? Ooit zei Plato "Alle waarheid is subjectief". Dit is helemaal waar, vooral als het aankomt op het nieuws. Wat eigenlijk objectief en onpartijdig behoort te zijn, heeft tegenwoordig meer weg van een heksenjacht, dan werkelijk nieuws. Op mijn blog zal ik jullie op de hoogte houden van het echte nieuws. Het nieuws wat er in mijn ogen toe doet...
0 reacties:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.