vrijdag 4 december 2009
Daarom zijn wij bang...
12:51 | 
Dankzij
De Republiek
De laatste tijd is mij iets steeds meer gaan op vallen...
Ik heb altijd het idee gehad dat één van de grootste redenen waarom we zijn wie we nu als ras zijn, door een lang verdrongen trauma komt. Ik geloof dat ons, als soort, eens iets vreselijks is overkomen. Zo vreselijk, dat we nog steeds niet helemaal over die trauma heen zijn gekomen en dat we mede daardoor dagelijks in een wereld van angst leven. Angst die wij op ons zelf afroepen en angst die we door anderen op ons laten leggen. Vraag me niet wat er is gebeurd waardoor we zo door het leven gaan, maar er is iets gebeurd. Misschien is het gewoon dat laatste beetje oerinstinct in ons, maar ik denk dat er iets onvoorstelbaars is gebeurd in vroegere tijden dat ons zo verwond heeft, dat we er nog steeds niet overheen zijn. Misschien een radicale wereld veranderende klimaatverandering, of een vergeten oorlog of iets dergelijks?
Het valt me namelijk op dat velen van ons, leeft als een trauma-patiënt. Vol angst, verwarring, wantrouwen, voorzichtigheid, verdriet en haat. We zijn bang voor alles wat we niet kennen, we wantrouwen alles en iedereen die we niet kennen en reageren daar agressief tegen. Mensen leven in angstige voorzichtigheid, om zo te voorkomen dat hun iets overkomt of wordt aangedaan. Haat vind je overal, lees maar een krant of kijk het nieuws. Haat om ras, haat om geloof, haat om welvaart, haat om het anders zijn. Nu kan men zeggen dat dit allemaal komt door de maatschappij, een oerinstinct die we niet kunnen ontstijgen, duistere groeperingen die ons in hun macht willen houden of wat voor reden men ook kan bedenken. Maar ik denk dat dit er al goed in zat voor de "duistere" krachten bezit over ons begonnen te nemen.
Iets is ons overkomen waardoor we in shock zijn geraakt, waar we nu nog in zitten en waar de duisteren gebruik van hebben gemaakt en nog maken. Iets onvoorstelbaars heeft ons bijna letterlijk een doodsangst bezorgd, die nu nog weerklinkt en waar bepaalde groepen gebruik van maken. Maar wat kan dat geweest zijn? Wat kan zoveel indruk op een hele wereld maken dat het in een collectieve shocktoestand raakt? Als het hele Anunaki, Nibiru verhaal 100% waar zou zijn, dan lijkt me dat deze hele gebeurtenis wel een goede mogelijkheid is. Dat is een gebeurtenis die zo'n litteken achter zou kunnen laten. Of is het gewoon iets simpels als het kwijtraken van de link tussen ons en de wereld om ons heen? Het moment dat we uit Eden zijn gezet zullen we maar zeggen.
Eden wordt door velen als een letterlijk paradijs gezien, een plek waar we vandaan komen en daar in harmonie met onze wereld leefden. Ik denk echter dat Eden meer een gemoedstoestand is, een manier van leven die we zijn kwijtgeraakt. Een manier van bestaan die ons in staat stelde om werkelijk als één te leven met onze wereld en onze realiteit. Ik denk dus niet dat Eden een echte plek is of was, tenminste geen fysieke plek, maar meer een manier van bestaan. Een manier die we om één of andere reden zijn kwijtgeraakt.
Volgens de boeken zijn we er uitgezet door toedoen van een slang, een man en een vrouw. Ja Adam en Eva zijn beide even verantwoordelijk voor wat er is gebeurd. Verleidingen daargelaten, het is en blijft een keus die beide maakten. Zij maakten de keus om van de vrucht te eten en met die keus verloren ze hun plaats en werd het Eden uit hun gehaald. Misschien was dit de gebeurtenis die ons in shock bracht. Want dat is niet niks, het ene moment ben je één met alles en alles met jou en het andere moment ben je alleen. Of zo voelt het in vergelijking tenminste, maar we zijn nooit alleen geweest en dat zullen we ook nooit zijn.
De seconde dat we dat gevoel kwijt raakten gebeurde iets wat niet meer dan natuurlijk is wanneer je zoiets buitengewoons overkomt. We raakten in een trauma... We voelden angst, woede, pijn, verwarring en verdriet. Sommigen realiseerden zich dit sneller dan de rest, of kwamen eerder uit de trauma en besloten om hier gebruik van te maken. Ze kwamen met middelen om ons te besturen. religie, geld en politiek.
Door middel van religie bestuurden ze ons geloof, onze hoop en verlangens. Met geld gingen ze een stap verder en bestuurden ook de mate van geluk en welvaart die men kon verkrijgen en ze konden er hun graantje van meepikken. In combinatie met religie was dit niet al te moeilijk. Toch bleven er vormen van weerstand, dus riepen ze politiek in leven. Met politiek kunnen ze die weerstand sturen door het te controleren en manipuleren.
Tegelijkertijd zijn we door middel van religie wijs gemaakt dat de hogere macht of God, of Allah, of wie dan ook een aparte kracht is die ons geschapen heeft en over ons oordeelt en waakt. Terwijl wij die macht zijn, of in ieder geval een onderdeel in het geheel dat die macht omvat. Ons is verteld dat we op onze knieën die hogere macht moeten eren, door bijvoorbeeld dingen op te offeren aan die macht. Terwijl je alleen maar naar binnen in jezelf hoeft te kijken en je alleen op hoeft te offeren wat je niet meer nodig hebt.
Ons is ingepraat, dat als we niet leven volgens de regels die deze hogere macht heeft uitgesproken wij gestraft zullen worden. Terwijl er maar één regel is waar men naar hoort te leven, heb jezelf, elkaar en alles om je heen lief. Meer is er niet, dat is het grote geheim. Heb jezelf lief, hou van wie je bent en weet wie en wat je bent. Als je denkt dat je meer kunt zijn, doe dit dan ook. Heb elkaar lief, hou van de mensen om je heen en die van jou houden. Zij zijn namelijk deel van jou. Hou van alles om heen heen, van de lucht, de aarde en het water. Wees dankbaar voor iedere ademhaling die je mag nemen, voor iedere bloem die je ziet, voor iedere ervaring en emotie die je meemaakt. Als je dit voor elkaar krijgt, ben je een gelukkig mens.
Dat is nou het grote geheim van het leven, het is eigenlijk gewoon karma. Wat je geeft krijg je terug. Ga jij negatief lopen doen, dan geef je dus alleen maar ellende aan de wereld om je heen. Die ellende verspreidt zich en zorgt voor meer ellende. Uiteindelijk komt deze nu uitgegroeide ellende terug naar de bron, jij. Het is allemaal zo simpel eigenlijk. Een simpeler voorbeeld is de landbouw. Dat is eigenlijk de definitie van wat ik hierboven probeer uit te leggen. Als je zaden plant krijg je er planten en gewassen voor terug. Plant je van bepaalde zaden meer dan van anderen, dan zal je meer van een bepaalde plant krijgen dan van de rest. Zo moet je het zien,...
Maar wat hebben die duistere groeperingen nou aan gelukkige mensen, je kan niks met gelukkige mensen. Als je gelukkig bent, heb je niks nodig. Dus je kan niet aan ze verdienen. Je kan ze ook niet verleiden en manipuleren met dingen, omdat ze gelukkig zijn. Daarom zijn we nu zo bang, omdat men ons bang wil hebben. Maar zo gauw je die angst los begint te laten en je de wereld wat beter begint te snappen, zodra je bewust raakt, zie je hoe simpel het eigenlijk allemaal is en zou moeten zijn. Maar we zijn allemaal nog te bang, bang voor onszelf en voor alles en iedereen om ons heen. We zijn een geslagen hond, we vertrouwen niemand, leven in angst en willen alleen maar dat onze baas ons eens eindelijk liefde toont in plaats van pijn.
Daar zijn we nu, een geslagen en mishandelde hond, snakkend naar rust en liefde. Maar wij zijn geen honden, wij zijn mensen. Wij horen en kunnen hier boven staan, maar alleen als we dat willen. Ons is niet voor niets vrije wil gegeven, maak daar dan ook gebruik van. Als wij in rust en liefde willen leven, dan moeten we eerst rust en liefde verspreiden. Hoe cliché het ook mag klinken, maar een betere wereld begint echt bij jezelf en de maatschappij dat ben jij. Dus wrijf die ogen uit, het is tijd om te ontwaken en een nieuwe dag te beginnen...
Ik heb altijd het idee gehad dat één van de grootste redenen waarom we zijn wie we nu als ras zijn, door een lang verdrongen trauma komt. Ik geloof dat ons, als soort, eens iets vreselijks is overkomen. Zo vreselijk, dat we nog steeds niet helemaal over die trauma heen zijn gekomen en dat we mede daardoor dagelijks in een wereld van angst leven. Angst die wij op ons zelf afroepen en angst die we door anderen op ons laten leggen. Vraag me niet wat er is gebeurd waardoor we zo door het leven gaan, maar er is iets gebeurd. Misschien is het gewoon dat laatste beetje oerinstinct in ons, maar ik denk dat er iets onvoorstelbaars is gebeurd in vroegere tijden dat ons zo verwond heeft, dat we er nog steeds niet overheen zijn. Misschien een radicale wereld veranderende klimaatverandering, of een vergeten oorlog of iets dergelijks?
Het valt me namelijk op dat velen van ons, leeft als een trauma-patiënt. Vol angst, verwarring, wantrouwen, voorzichtigheid, verdriet en haat. We zijn bang voor alles wat we niet kennen, we wantrouwen alles en iedereen die we niet kennen en reageren daar agressief tegen. Mensen leven in angstige voorzichtigheid, om zo te voorkomen dat hun iets overkomt of wordt aangedaan. Haat vind je overal, lees maar een krant of kijk het nieuws. Haat om ras, haat om geloof, haat om welvaart, haat om het anders zijn. Nu kan men zeggen dat dit allemaal komt door de maatschappij, een oerinstinct die we niet kunnen ontstijgen, duistere groeperingen die ons in hun macht willen houden of wat voor reden men ook kan bedenken. Maar ik denk dat dit er al goed in zat voor de "duistere" krachten bezit over ons begonnen te nemen.
Iets is ons overkomen waardoor we in shock zijn geraakt, waar we nu nog in zitten en waar de duisteren gebruik van hebben gemaakt en nog maken. Iets onvoorstelbaars heeft ons bijna letterlijk een doodsangst bezorgd, die nu nog weerklinkt en waar bepaalde groepen gebruik van maken. Maar wat kan dat geweest zijn? Wat kan zoveel indruk op een hele wereld maken dat het in een collectieve shocktoestand raakt? Als het hele Anunaki, Nibiru verhaal 100% waar zou zijn, dan lijkt me dat deze hele gebeurtenis wel een goede mogelijkheid is. Dat is een gebeurtenis die zo'n litteken achter zou kunnen laten. Of is het gewoon iets simpels als het kwijtraken van de link tussen ons en de wereld om ons heen? Het moment dat we uit Eden zijn gezet zullen we maar zeggen.
Eden wordt door velen als een letterlijk paradijs gezien, een plek waar we vandaan komen en daar in harmonie met onze wereld leefden. Ik denk echter dat Eden meer een gemoedstoestand is, een manier van leven die we zijn kwijtgeraakt. Een manier van bestaan die ons in staat stelde om werkelijk als één te leven met onze wereld en onze realiteit. Ik denk dus niet dat Eden een echte plek is of was, tenminste geen fysieke plek, maar meer een manier van bestaan. Een manier die we om één of andere reden zijn kwijtgeraakt.
Volgens de boeken zijn we er uitgezet door toedoen van een slang, een man en een vrouw. Ja Adam en Eva zijn beide even verantwoordelijk voor wat er is gebeurd. Verleidingen daargelaten, het is en blijft een keus die beide maakten. Zij maakten de keus om van de vrucht te eten en met die keus verloren ze hun plaats en werd het Eden uit hun gehaald. Misschien was dit de gebeurtenis die ons in shock bracht. Want dat is niet niks, het ene moment ben je één met alles en alles met jou en het andere moment ben je alleen. Of zo voelt het in vergelijking tenminste, maar we zijn nooit alleen geweest en dat zullen we ook nooit zijn.
De seconde dat we dat gevoel kwijt raakten gebeurde iets wat niet meer dan natuurlijk is wanneer je zoiets buitengewoons overkomt. We raakten in een trauma... We voelden angst, woede, pijn, verwarring en verdriet. Sommigen realiseerden zich dit sneller dan de rest, of kwamen eerder uit de trauma en besloten om hier gebruik van te maken. Ze kwamen met middelen om ons te besturen. religie, geld en politiek.
Door middel van religie bestuurden ze ons geloof, onze hoop en verlangens. Met geld gingen ze een stap verder en bestuurden ook de mate van geluk en welvaart die men kon verkrijgen en ze konden er hun graantje van meepikken. In combinatie met religie was dit niet al te moeilijk. Toch bleven er vormen van weerstand, dus riepen ze politiek in leven. Met politiek kunnen ze die weerstand sturen door het te controleren en manipuleren.
Tegelijkertijd zijn we door middel van religie wijs gemaakt dat de hogere macht of God, of Allah, of wie dan ook een aparte kracht is die ons geschapen heeft en over ons oordeelt en waakt. Terwijl wij die macht zijn, of in ieder geval een onderdeel in het geheel dat die macht omvat. Ons is verteld dat we op onze knieën die hogere macht moeten eren, door bijvoorbeeld dingen op te offeren aan die macht. Terwijl je alleen maar naar binnen in jezelf hoeft te kijken en je alleen op hoeft te offeren wat je niet meer nodig hebt.
Ons is ingepraat, dat als we niet leven volgens de regels die deze hogere macht heeft uitgesproken wij gestraft zullen worden. Terwijl er maar één regel is waar men naar hoort te leven, heb jezelf, elkaar en alles om je heen lief. Meer is er niet, dat is het grote geheim. Heb jezelf lief, hou van wie je bent en weet wie en wat je bent. Als je denkt dat je meer kunt zijn, doe dit dan ook. Heb elkaar lief, hou van de mensen om je heen en die van jou houden. Zij zijn namelijk deel van jou. Hou van alles om heen heen, van de lucht, de aarde en het water. Wees dankbaar voor iedere ademhaling die je mag nemen, voor iedere bloem die je ziet, voor iedere ervaring en emotie die je meemaakt. Als je dit voor elkaar krijgt, ben je een gelukkig mens.
Dat is nou het grote geheim van het leven, het is eigenlijk gewoon karma. Wat je geeft krijg je terug. Ga jij negatief lopen doen, dan geef je dus alleen maar ellende aan de wereld om je heen. Die ellende verspreidt zich en zorgt voor meer ellende. Uiteindelijk komt deze nu uitgegroeide ellende terug naar de bron, jij. Het is allemaal zo simpel eigenlijk. Een simpeler voorbeeld is de landbouw. Dat is eigenlijk de definitie van wat ik hierboven probeer uit te leggen. Als je zaden plant krijg je er planten en gewassen voor terug. Plant je van bepaalde zaden meer dan van anderen, dan zal je meer van een bepaalde plant krijgen dan van de rest. Zo moet je het zien,...
Maar wat hebben die duistere groeperingen nou aan gelukkige mensen, je kan niks met gelukkige mensen. Als je gelukkig bent, heb je niks nodig. Dus je kan niet aan ze verdienen. Je kan ze ook niet verleiden en manipuleren met dingen, omdat ze gelukkig zijn. Daarom zijn we nu zo bang, omdat men ons bang wil hebben. Maar zo gauw je die angst los begint te laten en je de wereld wat beter begint te snappen, zodra je bewust raakt, zie je hoe simpel het eigenlijk allemaal is en zou moeten zijn. Maar we zijn allemaal nog te bang, bang voor onszelf en voor alles en iedereen om ons heen. We zijn een geslagen hond, we vertrouwen niemand, leven in angst en willen alleen maar dat onze baas ons eens eindelijk liefde toont in plaats van pijn.
Daar zijn we nu, een geslagen en mishandelde hond, snakkend naar rust en liefde. Maar wij zijn geen honden, wij zijn mensen. Wij horen en kunnen hier boven staan, maar alleen als we dat willen. Ons is niet voor niets vrije wil gegeven, maak daar dan ook gebruik van. Als wij in rust en liefde willen leven, dan moeten we eerst rust en liefde verspreiden. Hoe cliché het ook mag klinken, maar een betere wereld begint echt bij jezelf en de maatschappij dat ben jij. Dus wrijf die ogen uit, het is tijd om te ontwaken en een nieuwe dag te beginnen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De Subjectieve Tweet!
.png){kind=logo}
De Subjectieve Hyves
Voeg ons toe op Hyves!
Theo Hooyer Woonbiologie
Argusoogradio.org
American Freedom Radio
Vrije omroep
.gif)
www.vrijheidsparade.nl
De Subjectieve Waarheid
- De Republiek
- Krediet crisis? Klimaat verandering? Oorlog? Revolutie? Is er niets anders tegenwoordig? Ooit zei Plato "Alle waarheid is subjectief". Dit is helemaal waar, vooral als het aankomt op het nieuws. Wat eigenlijk objectief en onpartijdig behoort te zijn, heeft tegenwoordig meer weg van een heksenjacht, dan werkelijk nieuws. Op mijn blog zal ik jullie op de hoogte houden van het echte nieuws. Het nieuws wat er in mijn ogen toe doet...
0 reacties:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.