Ik heb net een werkelijk prachtig stukje tekst gelezen op wanttoknow.nl van Tessa Koops. Ik raad iedereen aan om die te lezen, zie het als een soort walkthrough over verlicht zijn, of beter gezegd verlicht leven. Zelf bezoek ik de site geregeld omdat daar vaak echt hele mooie hoopgevende teksten staan. Niet van channelings of onze broeders om ons heen, maar van mensen zoals jullie en ik. Haar laatste tekst doet mij zoveel aan mijn eigen leven de laatste maanden en op dit moment, dat het mij inspireerde voor dit volgende blogje...

Als je me een jaar of twee geleden had gevraag wat ik dacht bij woorden als verlichting en ontwaking, dan had ik waarschijnlijk gezegd iets in de geest van "Dartelen door een bloemenveld rond de Mei-paal tijdens een blauwe maan." (Nou ja, zoiets dan) Maar verlichting is per definitie niet iets zweverigs wat doet denken aan een scene van "A midsummer nights Dream". Verlichting is, als je het mij vraagt, niets anders dan je openstellen. Je openstellen voor anderen, je openstellen voor mogelijkheden en je openstellen voor emoties en energie om je heen. Niet alleen je openstellen, maar het ook onder ogen zien en er mee omgaan zoals het voor jou goed is of voelt. Verlichting is ook het leren loslaten, niet blijven peinzen en lijden door oude emoties, ervaringen of keuzes die je hebt gemaakt. En dit is imo wel het moeilijkste van de hele verlichting, maar ook meteen het makkelijkste. (Leuk die ironische twist van het leven) Loslaten is net zo makkelijk als dat het moeilijk is, denk daar maar eens over na.

Persoonlijk heb ik daar op sommige vlakken nog wel moeite mee. Hoe graag ik het ook wil loslaten, er blijven altijd wat stukjes over. Die stukjes raak ik denk ik pas kwijt als ik het probleem direct confronteer. Dat gaat zeker ook nog wel gebeuren, maar niet vandaag of morgen. Dit zijn namelijk de dingen die ik voor mezelf gekozen heb als mijn "Momenten". Mijn momenten van afronding, afsluiting, hoe je het ook wil noemen. Die laatste restjes zal ik confronteren wanneer ik weet dat ik er klaar voor ben, zowel geestelijk als lichamelijk. Dit is een keuze die ik heb gemaakt en zo zal het ook gebeuren als het aan mij ligt, en dat ligt het ook. (Dat is de hele clue)

Verlichting is niet meer dan je open ontwikkelen, je met zoveel mogelijk ervaringen laten overspoelen en daar je les uit te trekken voor als we allemaal weer naar huis gaan. (Want dat gaan we) Wat dat huis ook mag zijn bepaald ieder voor zich en wij allen samen. Verlichting is dus niets anders dan leven en openstaan voor de wereld om je heen en in je. Tenminste zo zie ik het momenteel, misschien dat ik volgend jaar ook rondt de Mei-paal dans.